Aynı Yıldızın Altında

Herhalde bir daha Amerikalı bir yazarı okumayacağım. Bu kadar boş bir yazar güruhu olamaz. Böyle hisli bir konuyu bile içten yazamamış yazarımız. Amerikalı yazarlarda görülen bir hadise.

Edebi unsur yok. Basit, yavan cümleler kurulmuş. Daha yoğun duygular bekliyordum.

Dünya bir dilek gerçekleştirme fabrikası değildir.

Bir kitap sizi hem güldürüp hem ağlatabiliyorsa,sizin bazı şeylerin farkına varmanıza sebep oluyorsa o kitap iyi bir kitaptır.Ve Aynı Yıldızın Altında bana bunların hepsini verdi.Herşeyiyle,gerek kurgusu gerek karakterleri.Oturup düşünmemi sağladı,bana altını çizecek, defterlere yazacak cümleler verdi.Hatırlayınca hüzünle gülümseten bir hikaye verdi.

Neredeyse iki yıl önce herkesin tavsiye etmesi üzerine merak ederek okuduğum tek kelimeyle harika bir kitap. Düşünüldüğü gibi sadece gençlik kitabı olmaktan çok; kanserin, ölümün ve kaderin getirdiği zorlukları da okuyucuya yansıtıyor. Tek sorun, en çok kaptırdığınız yerde bir bakıyorsunuz, kitap bitmiş.

Beğenerek okudum. Bazı yerlerinde üzüldüm bazı kısımlarda ise yüzümde bir tebessüm oluştu.bence beklenmedik bir sonla bitmedi.Keşke daha farklı bir sonu olsaydı.Birde bahsedilen Görkemli Izdırap kitabiyla ilgilide farkli bir son olup okuyucuyu şaşırtmasını tercih ederdim.

DÜNYA, BİR DİLEK GERÇEKLEŞTİRME FABRİKASI DEĞİL...
Maalesef öyle ve ben bu kitap için olayların farklı gelişmesini isterdim. Musmutlu bir sonla bitse ne olurdu sanki demekten kendimi alamadım. Normalde ben de sevmem abartılı bir mutlu son ama bu kitap için istedim işte... Kanserli gençlerin hikayesini okuduk.Abartıdan tamamen uzak bir şekilde. Bu nedenle kitabı daha çok sevdim. Anladım ki bu şekilde daha üzücü oluyor; ya da bana öyle geldi. Daha fazla etkilendim. Ve o kelimeler neydi ya öyle :) Sözlük açtım ara ara. Çok zengin diyaloglar içeriyor. Bu durumdan da çok hoşlandım. Kısaca metaforik bir şekilde bu kitap beni cezbetti.

Peki Hazel'e ne olacak sorusuyla baş başa bıraktığı için kızdım.
En azından Anna ölüyordu, ölüm bir bitiş.
Bu kitap bitmedi, son yirmi sayfası koptu mu?

http://www.kitabisevda.com/2013/07/ukg-blog-turu-ayin-yildizin-altinda-john.html

Aynı Yıldızın Altında sanıldığı gibi sırf ölümü, kanseri bütün şeytani olasılıkları anlatmıyor bize. Onu okurken gülüyorsunuz, üzülüyor, sinirleniyorsunuz ve elbette ağlıyorsunuz. Sevgiyi, ailenin önemini anlıyorsunuz. Ölüme sırıtabiliyor, iki insanın nasıl bu kadar uyumlu olabildiğini düşünüyorsunuz.

John yeşil gözlü bir canavar. John ezer. John ağlatır. John sövdürür. John tekrar tekrar okutur. -kitabın en yıkıcı anlarında ki duygularım.

Hazel ve Gus bir maceraya çıkıyorlar. Peşlerinde de biz. Onları takip ediyoruz. Onlara aşık oluyor, onlarla beraber belki de bir parçamızı kaybediyoruz. Kurguyu kurgu ile özümsüyoruz.

"O okurken uykuya dalar gibi aşık oldum: Önce yavaş yavaş sonra bir anda."


Kitapta, John'un da gayet güzel açıkladığı gibi kanserle savaş mücadelesi yok. Belki onu yendiğini sanan ya da onunla yaşamaya alışkın insanların hikayesini okuyorsunuz. Bir destek grubuna sırf ailenizi memnun etmek için gidiyorsunuz ve hayatınız değişiyor. Size kurtuluş sunmuyor. Ama hayatın neler getireceğiniz bilemezsiniz diyor.

Augustus ve Hazel böyle tanışıyorlar. Bir birlerinin vaz geçilmez birer parçası olup kısa sürede bir ömürü yaşıyorlar. Onların hikayesinin yürekleri dağladığı gerçeğini kimse reddedemez.

"Acı hissedilmeyi talep eder."


Peki neydi yıldızlarında ki hata? Doğru zamanda yanlış bedenler de olmaları mıydı? Isaac gibi bir sona da boyun eğebilirlerdi. Acıları onları yaratmıştı. Bir birlerini buldukları için şanslıydılar...

"Peki," dedi sonsuzluk kadar uzun gelen bir süre sonra. "Belki peki bizim sonsuza dek'imiz olur."
"Peki," dedim.



İlk geçen sene okudum The Fault In Our Stars'ı. Goodreads'tan biriyle beraber miydi? Öyle bir şey. Bu kadar yoğun, duygusal ve içten olmasını beklemiyordum. Asla beklemiyordum. Şok olmuştum. Hıçkıra hıçkıra ağlamış, yastığımı düşmanım bellemiştim.

Çevirisi, şekli şemali ve başta kendisiyle çok sevdiğim, kütüphanemde bulunmasından tarifsiz zevk aldığım bir kitap. John'da çok sevdiğim bir yazar. Türü seven sevmeyen herkesin okuması gerekiyor. Okuduğunuz da hem niye daha önce okumadım diye hayıflanacak hem de neden başladım diye lanet okuyacaksınız. Okuyun. Okuyun. Okuyun.

Anlatımı, çılgınlıklarıyla unutulmazlar arasına girecek. En azından ben girsin istiyorum. :D

"Ah Hazel Grace, hiç sorun değil. Kalbimin senin tarafından kırılması bir onur olurdu."

herkese tavsiye edebileceğim bir kitap..Kesinlikle okuyun bu yazarın kalemi aynı hep aynı tarz ama kelimelerle oynayışında çok acayip sözcükler elde ediyor :)

harika. duygusal ve kalbe dokunan bir ask hikayesi. kucuk surprizlerin oldugu, yer yer gozyaslarimi tutamadigim bir kitap. aklimda cok guzel bir yer edindi. filminide izledim. ikisinide basarili buldum. kitabi okuduktan sonra filmi izlemenizi tavsiye ediyorum.

Yazarı sevdim.
Kitabı sevdim.
Yazarın diline tutuldum.
Hayal gücüne.
Görkemli Izdırap'ı yazarın o notuna inat aradım, varlığına inanmak istedim.
J.K. Rowling gibi bazı yazarların yaptığı gibi hani ek kitaplar çıkarıyorlar ya, maddi amaçlı evet ama napalım,
Görkemli Izırap'ı çıkarmasını isterdim. Öyle otantik, orjinal farklı bir kitap okumak isterdim.
Yani güzeldi.
Ağlattı falan da.
Pişman etmez okuyanı.

Çok hoş bir roman. Yazar aşırıya kaçmadan esprili bir dille yazmış. Karakterler çok içten böylece onlara hemencecik bağlanıyorsunuz. Bu bazen çok kötü sonuçlanabiliyor...

Okunması gerek.

GUS NEDEN ÖLDÜ?!?!?!?!?!

Şimdiye kadar okuduğum en güzel yabancı kitaplardan biriydi. Keşke sonu ölümle bitmeseydi ancak o zaman bu kadar tat alır mıydım bilemiyorum.

harika bir kitap sonunda ağladım

Uzun zamandır kitaplığımda bekliyordu, daha da uzun bir zaman bekleyebilirmiş. Yazarın dili mi, çevirmenin mahareti mi, benzer konularda daha önce de kitap okumuş olmam mı bilinmez, söylendiği gibi etkilemedi beni.

Bir de kitapta neler olduğunu ifşa eden arkadaşlar bar ki, konuşurken söylese hadi ağzından kaçtı diyeceğim de yazarken nasıl böyle bir şey yapılabilir ya da yapılır hiç anlamam!

Bu kitabı sevdiyseniz Mavi Saçlı Kızı'da okuyun derim 👍🏼

benzerine çokça rastlanabilecek bir türden..

basit bir dille yazılmış ama o duyguyu hissedemedim

Basit konu. Basit dram. Basit roman. Herkes yazabilir. İnternette çok fazla gördüm. "Ağlamaktan gözlerim şişti." Yazanlar olmuş. Çok merak ettim. Bahsedildiği kadar dram yok. Aşk da yok. Eğer bu kitapta hüngür hüngür ağladım diyosanız hiç kitap okumamışsınız demektir.

Böylesine bir duyguyu bile hissettiremiyordu yazar cümleler çok boş anlatım çok sadeydi. Oldukça vasattı anlatımı.

www.uykusuzokumalar.com
“ Yıldızların hastalık ile sağlık,ölüm ile yaşam arasına çektiği ince çizgide gidip gelen iki gencin,sayılı günlerinde sonsuzluğu bulma hikayesi...”

Aman aman harika bir kitap değilmiş. Çok beğenildiğini düşündüğüm için okumak istedim, beklediğimi bulamadım. İddia edildiği kadar hüzünlü, dram dolu değil. Hazel karakterinin düşünce şeklini beğendim sadece. Özet olarak harika bir kitap değildi. Hadi ne zaman bitecek diye okudum son sayfalarını..

Aslında konu olarak çok beğendim ama yazarın böyle bir konuyu bu kadar basit ve hissiz anlatmasından hoşlanmadım..Çok üzücü birşey anlatıyorken yazarın tavrı bana daha çok tey tey modundaymış gibi geldi ve ziyan olmuş gibi hissettirdi bana konunun..

Konusu güzeldi. Bitince ağlamadım, yani o duyguyu hissedemedim. Duyguları okuyucuya daha güzel hissettiren yazarlar var bence.
Dilini sevemedim. Çeviriden mi kaynaklandı anlamadım ama gerekli gereksiz yerlerde "filan,falan,şey,galiba..." kelimeleri çok fazlaydı ve hoşuma gitmedi.
Karakterlerden en çok Augustus'u sevdim.
Ahım şahım bir kitap değil, niye bu kadar çok abartıldı bilmem.

Konusu yönünden güzel olsa da yazarın konuyu işleyişi o kadar da sürükleyici sayılmazdı doğrusu

Kitap o kadar övüldü ki okuduğumda bu mu yani demiştim, kesinlikle konu sıradan olsa da çok güzel fakat bu o kadar basit ve yavan cümlelerle anlatılmış ki o duyguyu hissedemedim. Film güzeldi, duyguyu çok iyi hissettim açıkçası.

bestseller çoğunlukla beğenmem demiştim. bu ne klasik bi roman. parama acıdım. saygılar

Bu kitabı popülaritesinden dolayı okumayı ertelemiştim ama keşke daha önce okusaymışım diyorum. Konusu itibariyle biraz ön yargılı başlamıştım ancak hiç de düşündüğüm acıklı bir kitap olmadı, aksine okurken güldüm de ağladım da düşündüm de kendime dönük eleştiriler de yaptım. Kanserle savaşan iki gencin hikayesini anlatıyor kitap genel olarak, bazen başımıza gelen kötü olaylar güzel şeylere de vesile olabiliyor. Çekilen acılar son bulmuyor sadece zamanla atlattığı düşünülse de hep bir sızı kalıyor kitap bunu çok güzel anlatmış ve dünyaya iz bırakma çabası beni çok duygulandırdı, kitabı okurken gözyaşlarıma hakim olamadım. ve son olarak kitapta geçen isimleri kitapları araştırdım ben de merakıma yenik düştüm:) kitap çok güzeldi özeldi....

Abartıldığı kadar yokmuş. Çoğu kişi sonunda hönkürerek ağladığını söyledi ama bence ağlatacak bir yeri yoktu o kadar. Yazım tarzı ve bazı yerler -Kanser hastalığını ve hasta yakınının psikolojisi gibi- çok iyi işlenmişti ki en sevdiğim noktaları bunlar. Ama illa da okumanızı gerektirmiyor. Ne zaman kaybı nede 'okumazsan çok şey kaybedersin' tarzı bir.

Sıkıldığınızda hızlıca okunacak bir kitap.