Semiramis

Okuduğum en iyi saray romanıydı diyebilirim. Bir kız çocuğu olan Urartulu Derseta'nın esir düşmesi ve sonra kraliçe olana kadar yaşadıkları muhteşem şekilde anlatılmış. Mezopotamya kültürünü dönemin çok tanrılı inançlarını tüm gerçekliğiyle ele alınmış. Semiramis Kendisi kadar görkemli ve ışıltılı olan Babil'in Asma bahçelerini yaptırarak asırlar sonra bile adından söz ettirebilmiştir.

...
Naunt bana içinde süt bulunan bir kap uzattı:
-Tanrıçaya saçınızı gerçekleştirin, hanımefendi.
Dediğini yaptım, tahtın önüne keçi sütünü boşalltım. Ya sakarlığımdan ya da tanrıça öyle istediğinden birkaç damla döşemeye sıçradı. Naunt damlaları elbisesiyle silip ayağa kalktı ve sanki uzaklardan bir ses duyuyormuş gibi kulak kabarttı. Ben hiçbir şey duymuyordum ama gözlerim tanrıçanın gözlerine ilişince orada bir öfke okuduğuma inandım.
-Ne oluyor Naunt?
-Saçı sütü döküldü, hanımefendi. Bu da tanrıçanın onaylamadığı birşey olduğunu gösteriyor.
-Onaylamadığı mı? Fakat... Neden peki? Kendisine Elam hazinelerinin en güzel kısmını sunmadım mı?
-Olabilir ama Tanrıça sizden başka bir bağış bekliyordur... Daha şahsi...
-Anlamıyorum... Tanrıça benden ne istiyor olabilir?
Daha bu sözler ağzımdan çıkarken son derece açık olan yanıtı buldum. Saduka'nın Babil kadınları hakkında anlattıklarını ve ve onların hayatlarında bir kez Tanrıça İştar için bir bağış yaptıklarını hatırladım. Tanrıça benden aynı SUNUyu mu bekliyordu acaba? Başrahibeye sordum, omuz silkerek yanıtladı:
-Bunu nasıl bilebilirim ki hanımefendi? Bu sadece sizi ilgilendirir, işaretleri değerlendirecek olan sizsiniz. Süt döküldü... Bundan sonuç çıkarmak size düşer.
-Ben Babilli değilim! Ben Bütünlüğün Büyük Kralı 'nın eşiyim! Üstelik Urartu Ülkesi'nde doğduğum için Sümer ya da Akad soyundan bile gelmiyorum!
-Tanrıça için rütbeniz de kökeniniz de pek önem taşımaz. Kural Babil'de yaşayan bütün kadınlar için geçerlidir, ister bir balıkçı ya da hamalın eşi ya da kızı olsunşar, ister kralın kızı ya da eşi... Asurlular bu şehri fethetti, siz de Sarayın Hanımefendisi 'siniz (Semiramis). Bana tanrıçanın ne arzu ettiğini sormuştunuz... E, tanrıça vücudunuzu kendisi için sunmanızı arzu ediyor.
-Kendimi bir yabancıya vermek mi? Asla!
...

...Çocukluğunun golünün berrak sularına doğru çırılçıplak ilerliyordu. Uzakta balıkçılar ağlarını çekiyordu. Şamaş gökyüzünde parildiyordu, ya da Şimegi... Fakat insanların bu tanrıya ne ad verdiklerinin ne önemi vardı ki... Kendisinin adı Derseta'ydı... Ya da SEMİRAMİS..


Moi, Sémiramis reine de Babylone