Akurgu Kitap Kulübü

Dün bitirdim ve de çok beğendim. Bu kitabı tavsiye den arkadaşlara çok çok teşekkür ederim...

Kitabı birkaç ay önce okumuş olmama rağmen hala içimde bir sızı olarak duruyor. Çok sürükleyici , dili sade bir kitaptı. Zaten vakitiniz müsaitse elinizden bırakmadan okuyup bitirmek istiyorsunuz. Charlie çok üzüldüm. İçimi çok acıttı. Ve kesinlikle günlük hayatta karşılaştığımız bu durumdaki insanlara olan bakış açımı değiştirdi. Artık çok daha fazla dikkatli davranıyorum. Alternatif bir son beni çok daha mutlu edecekti ama olması gereken de buydu sanırım.

Kitabın ismi dikkatimi çok çeliyordu...demek ki Algernon adlı farenin mezarına bırakılacak çiçeklerden bahsediyormuş..Charlie' ye üzüldüm mü acıdım mı bilemiyorum; ama insanda tuhaf bir his bırakıyor..Çok farklı bir konusu var, sürükleyici..Charlie çok cesur!

Şu an okuyorum. Henüz yarıda olmama rağmen oldukça beğendim...

Charlie'nin durumu daha yumuşak da olsa normal bir insan için de geçerli sanki. Çocukluk()ameliyat öncesi)-Olgunluk(yüksek zeka)- Yaşlılık(gerileme)

1 saatte okuyup bitirdiğim ve beğendiğim bir kitap oldu . Charlieye çok üzüldüm açıkcası, o kadar çabaladı zeki oldu sonunda ama hem onunla dalga geçildiğini anladı acı çekti hemde zekasını kaybetti çok mutsuz oldu,hangisi daha iyiydi bilemedim; denememekmi, denemekmi ? öbür türlü zeki olmanın ne demek olduğunu bilmeyecekti ve neyi kaybettiğini bilip acı çekmeyecekti ama mutluda olmayacaktı . Ben içinden çıkamadım insanlar ve seçimleri diyorum.Genel olarak keşke daha uzun olsa dediğim ve beğendiğim bir kitaptı.

sinemaya da uyarlanmış bir kitap,yanılmıyorsam 80 ler yapımı,önce okumanızı tavsiye ederim.soluksuz bitecek bir kitap.unutmadan algernon'a çiçek bırakmayı unutmayın..

Alt düzey zeka seviyesi ile üst düzey zeka seviyesini yaşayarak tecrübe eden bir adamın psikolojik, sosyolojik ve duygusal değişimleri etkileyici ve akıcı bir biçimde anlatılıyor.
Hazin tarafı bu deneyimin sahibi olan adamın düşük zekalı iken de, deha iken de yalnız olması ve bu deneyimi yaşayan ilk ve tek kişi olması.
Acı gerçekse; zekası geliştikçe sorunları da o ölçüde artan adamın, sevgi ve merhametini de kaybettiği ölçüde ruhunun acılarla dolarak, adamın hep eksik kalması.

Yazarın ihtisas alanının psikoloji ve edebiyat üzerine olması sayesinde böylesi bir deneyim yaşayan karakterin psikolojik değişimlerinin adeta fotoğrafı veriliyor okuyucuya. Bu bakımdan kitap bir film tadındaydı ve doyurucuydu. Grupta dillendirilene kadar duymadığım bir kitaptı, tanıştığıma memnun oldum.

"Labirentin sonunda ölüm olduğunu bilmemize rağmen, şimdi beni ben yapan yolun, labirentte tutturduğum o yol olduğunu görüyorum. Ben bir nesne değil, -pek çok var olma şekli arasında- bir var olma şekliyim ve hangi yolları takip ettiğimi ve hangilerini bıraktığımı bilmek, benim ne olmakta olduğumu anlamama yardımcı olacak."

"Ama ben zekanın tek başına hiçbir anlam taşımadığını öğrendim. Burada, sizin üniversitenizde zeka, eğitim ve bilgi büyük idoller haline gelmiş. Ama şimdi biliyorum ki, hepinizin atladığı bir şey var: Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez."

"Beni yanlış anlamayın. Zeka bir insanın sahip olabileceği en büyük lütuflardan biri...Ama ne yazık ki, bilgi arayışı sevgi arayışını kapı dışarı ediyor. Bu da benim son zamanlarda keşfettiğim şeylerden biri. Size şunu hipotez olarak sunuyorum: Sevgi alma ve sevgi verme yeteneğinden yoksun olan zeka, zihinsel ve ahlaki çöküşe, nevroza ve muhtemelen psikoza bile yol açar. Ve ben-merkezci bir amaca odaklanan ve insan ilişkilerini dışlayan bir beynin, sadece şiddete ve acıya neden olacağını da eklemek istiyorum."

Hem elimden bırakamadım hemde bitmesini istemedim...

"Zeki olmanın avantajlarının ve dezavantajlarının ütopik bir senaryoda ele alındığı dokunaklı, hatta dramatik denebilecek harika bir kitap. Yazar etik, bilim gibi konuları ve hatta kendi hayatımızı sorgulamaya teşvik ediyor."

Okuyun okutun..

Pişman olmucaksınız...

Birkaç gün içinde alıp okuyacağım. çok merak ettim...