Bunu okuyan bu kitaba ilham veren Biz'i (Zamyatin) mutlaka okumalı.

Ankara tasvirleri güzeldi. Birkaç garip cümle bulsam da anlatımdan da memnun kaldım. Konu ise çok şeylere gebe, çok önemli. Fakat diyaloglar çok ama çok yapaydı. İlk bölümdeki diyalogların zorlamalığı yüzünden neredeyse okumayı bırakacaktım. Üçlü arasındaki bağı da hemen çözmek mümkündü ve yazar uzun uzun bu durumu sempatik göstermeye çalışsa da ben ne bu ilişkiye ne de karakterlerden herhangi birine ısınamadım. Ayrıca yazarın öğrenci olaylarına bakış açısı hoşuma gitmedi.

Ünlü yazarların hikayeleri iyiydi. Özellikle Radyodaki Ankara'yı beğendim. Yalnız bazı hikayeler de kitaba özel olarak yani ısmarlama yazılmıştı. Birkaç vasat hikaye çıkarılsa ve daha kısa bir şeçki yapılsa daha lezzetli olurmuş. Yine de Ankara ve kadınları okumak güzeldi.

Postyapısalcılık kısmı biraz anlaşılmaz olsa da (bu biraz da postyapısalcılık konusunun kendisinden kaynaklanıyor) piyasadaki en iyi uluslararası ilişkiler kuramı kitabı. Türkçe literatürdeki önemli bir açığı kapatıyor.