Okurken beni cok yordu, ama cok severek okudum. Cok kalabalik bir kitap, bir de isin icine takma adlar, bolum bolum anlatimlar girince.. Yine de guzeldi.

okuduğum ikinci Coelho kitabıydı; ve sanırım sonuncu olmasına da sebep oldu.

Kitap hakkında yapılabilecek aman aman bir yorum yok. Herkesin hayatında okuması gereken bir kitap.

Sırf evde okumadığım kitap kalmasın diye okudum, sıkıcıydı:)

Sonundan korktugum bir kitapti. Bir yerden sonra oyle bir duyguya surukluyor ki sizi, o yere kadar hikayenin kendini tekrarladigini dusundum, ama cok baska yerlere gitti ve birakti kendini. Guzeldi. Sadakat, sevgi, bir annenin cocuguna hissettigi sucluluk duygusu ve sevkati, korumaciligi, sorumluluk duygusu... her duygu cok guzel anlatilmisti. Hic beklemedigim bir sonla bitti. Yikilan ve dagilan bir aileyi yeniden kurmak icin atilan o adim, her seyi daha da donulmeze surukleyecek. Savas ve savasin insanlari yasamaya zorladigi hayat, hic de planlanmayan bir hayata donusuyor. Tuhaf hisler birakti bende, tavsiye ederim.. Yazim hatalari vardi, o da basimdan ve yayin evinden kaynakliydi sanirim.

Severek okuduğum bir şiir kitabı. Yine ismine kapılıp aldığım bir kitaptı (itiraf). iyi ki almışım, hiçbir zaman ulaşamayacağım uzak, huzurlu o adada hissettim.

Oynanmak için yazılmış bir kitap, perde perde ve açıklamalar dışında sırf konuşma şeklinde. Zaten başlamadan önce açıklamasında da belirtiyor bunu.. Fena sayılmaz.