130. sone gelmiş geçmiş en güzel aşk tasviridir zannımca. -spolier- sevgilimin gözleri değil güneşin dengi mercan daha kırmızı onun dudaklarından; kar beyaz da ne diye onun göğsü külrengi saçlar simse fışkırmış kara simler başından. ben güller görmüşümdür yarı pembe yarı ak onun yanaklarında öyle güller ne arar; cana can katar nice kokuları koklamak sevgilimin soluğu güzel kokmaz o kadar musiki gibi gelir sözleri kulağıma yine de musikinin kat kat büyüktür tadı; tanrıça nasıl yürür görmemişimdir ama sevgilim yürüyüp de gök katına çıkmadı: şu var ki ozanların boş lafına karnı tok yoksa tanrı bilir ya sevgilimin eşi yok. -spolier-