Ah Varvara... Kitap boyu beni fitil etti resmen! Hayır, madem Makar2ın yaptığı yardımlar seni üzüyor ve mahcup ediyor o zaman sen de ona elbise al gönder, şeker yolla, çiçek ver. Çözüm üretsene güzelim hayıflanacağına... Neticede bir kurgu. İnsana içinde birçok şey kurduran, duygular karmaşası yaşatan bir Dosto kurgusu. Bıraksanız çok şey söylerim de adı bile okumak için yeter.

Kitap akıcı... Aynı ada rahatsız etmeden hem hastaneyi hem de geçmişini anlatabilmiş. Bunu hiç yadırgamadan okuyorsunuz. çok fazla bi olay yok kitapta zaten. Mia'nın seçimini yapmasını beklerken bitiveriyor.

Peyami Safa desem yeter kitap geneli için... Sadece şu var; bi ara Şinasi odasını toplayacağı zaman o kadar sinir bozucu bir hal aldı ki kitap imkan olsa ben toplardım o odayı. Resmen içim şişti. Vay ki üşendi bi torbayı kaldırmak için.. :D

Kitap su gibi akıyor. Tek gecede 'Ne oldu la bu kadar mı?' diye bitiveriyor. Kitap başında Pelin'e biraz gıcık olsam da ilerleyen zamanlarda aşk hakkında düşündükleri beni gerçekten etkiledi. Türk dizi ve filmlerinin bilinçaltıma işlemiş kısmı kitap boyunca devredeydi; Rosella Pelin'in annesi olabilir mi? Takip eden pastacı çocuk Rosella'nın oğlu mu? Yoksa Rosella sadece o çocuk için mi gazeteye ilan verdi? Ama sakin olun yok öyle şeyler. Düz bir kitap. :)

Ara ara, özellikle sonlara doğru, nefes kesici bir hal aldığı doğrudur, efenim. Ama birinci kitaptan sonra bu kitap biraz tuhaf geldi. Sanki böyle yazar İSYAN'a karşı bir şeyler yapmak istemişti birin sonunda. Sonra birisi onu bu fikrinden vaz geçirmiş de zar zor kıvırmış gibi hissettim. buna rağmen iyiydi.

ÖZET GEÇ'' DİYİCİLERE; YETERLİ DUYGUSAL OLGUNLUĞA SAHİP OLANLAR BU KİTABI BAŞUCU KİTABI HALİNE GETİRECEKLERDİR. MEREKLISINA; kendi yorumumu yazmadan önce diğer yorumları da inceledim. kimi beğenmiş kimi beğenmemiş. doğrusunu söylemek gerekirse, bu kitabı okuyup beğenmek için belli bir olgunluk gerek. ben ilk okuma girişimimde bi kaç sayfa okuyup bırakmıştım. oysa çevremde hasta insanlar olunca ve onların acısını paylaşınca fark ettim ki bugüne kadar okumadığım için pişmanlık duyabileceğim bir kitap. yeri gelince vurucu yeri gelince düşündürücü bir yapıya sahip.

ilerde bir gün menteş severleri toplayıp menteşistler diye bi akım oluştursunlar. sıradışı ama sıradan, marjinal ama bi o kadar halktan. o nedenle bu yazarın inceliklerini fark edemeyenler beğenmiyorlar. Bu adam bi harika dostum :D