sırf içindeki çizimler nedeniyle bile kütüphanede bulundurulması gereken bir kitap.

ikinci kitaba hiç gerek yokmuş. ilk kitaptaki sorular yanıtlanmış evet, ancak ilk kitapla kıyaslandığında çorak bir kitap. sadece merak edenlere. açıkçası ikinci kitaptan beklentilerim daha yüksekti.

Ursula Le Guin'in Mülksüzleri bu kadar popülerken, Triton'un neredeyse unutulmuş olması rahatsız edici. Oysa aynı dönemde çıkmış iki kitaptan bahsediyoruz. Hatta ve hatta Le Guin'in "ikircikli ütopya"sına karşın, Delany'nin ikircikli bir heteretopya sunması da diyebiliriz kitap için. Kitabı okuduktan sonra linkte vereceğim yazıyı da okumanızı öneririm. İki kitap ile ilgili güzel analizler var. http://www.depauw.edu/sfs/backissues/18/fekete18art.htm

Kitabın arkasında yazan açıklama çok doğru. "Yolu Tolkien, Le Guin ve Vonnegut'tan geçen herkesin kendisini bulabileceği "anı"lar taşıyan bu eser, fantastik ve bilimkurgu edebiyatının esinlerini bir araya getiriyor. Günlük biçiminde yazılmış olan Ötekiler Arasında sadece bir roman değil, tüm bilimkurgu ve fantastik edebiyat dünyasına topyekûn bir övgü ve selamlama." Yapılan referanslar, fantastik ve bilimkurgu kitapları severlere hiç de yabancı gelmeyecek. Hatta bahsedilen kitaplar/ veya yazarlarla ilgili söylenenler çoğu zaman bizim içimizden geçirdiğimiz cümleler. Örnek verecek olursak; "Büyücü'nün sonunu tam olarak anlayamadım. Triton'dan bile daha muğlak. Neredeyse hiç kimsenin okuyamayacağını bildiği halde kim son iki satırı Latince yazar ki?" ya da "Bunu bir savaş yarası, eski bir askerin yara izleri gibi düşünmeliydim. Frodo bir parmağını kaybetmişti, mutlu olmaya dair tüm ihtimallerini de... Tolkien sonun ardından gerçekleşen şeyleri anlıyordu. Çünkü bu sonun ardıydı, Shire Temizliği'nin ta kendisiydi, görkemli son mücadelenin ardından gerçekleşmemesi gereken zamanlarda nasıl hayatta kalacağınızı çözmeye çalışmaktı." Roman bunlara benzer referanslar içerdiğinden, Yüzüklerin Efendisi'ni başarılı bir Hollywood üçlemesi olarak düşünenlerin zevk alabileceği bir kitap değil.

Açıkçası kitabın daha 'öykü' tadında olmasını beklemiştim, oysa akademik bir makale sayılabilecek kadar soğuk bir dille yazılmış. Wikipedia'dan yazarlar hakkında bilgi okumaktan çok da farkı yok.