Istıraplar en çok da anlayışın hoşgörünün olduğu yerde azalır. Geçmiş geçip gitmiş bir şey değildir. Geçmiş şimdiki zamanın içinde yaşar. İnsanlar sadece doğru kabul ettikleri bir tavırdan doğan mutluluğu kalıcı olarak kabul ederler. Zevklerden ibaret bir mutluluk ise gelir geçer.

Kitap bazen olayların eksik kaldığını düşündüğüm kısa bölümlerden oluşmuş. Komik bulduğum sahneler okumayı zevkli ve akıcı hale getiriyor. Mario Jimenez’in şair olma yolundaki deneyimleri, Neruda’dan kaptığı ve çalıştığı betimlemeleri okumak keyifliydi. Merakımı yenemeyip kitabın içinde geçen şarkıları da dinlemek hoşuma gitti.

sf.20 Her şey zamanında nasıl da ilahi bir nefesle kavuşuyor. Bir kenarda sabırla, sessiz bir uyku halinde, sırası gelene dek gizemini koruyor sf.86 Eskiler, “Kalbini şimdi ölecekmiş gibi, evini misafir gelecekmiş gibi temiz tut,” derlerdi. sf.116 “Çalan kendi geleceğinden çalar, yalan söyleyen kendine yalan söyleyecek yolu açar, aldatan aldanır, kötü kalpli insan dünyadaki cehenneme yol alır” sf.123 Hayatının bir yeri, bir parçası ağrımadan, sahibi olduğu marifetlerin nerede ne işe yaradığını bilemiyor insan. Sabrını, dayanıklılığını, hayatta kalma içgüdüsünün şiddetini böyle anlarda görüyor. Nefesin, günün, yaşamanın kıymetünü anlamak diyelim buna ve anlamak da yıllar alabiliyor. sf.290 Sözün şiirin mükemmelidir Senden başkasını seven delidir. S.Ali

Kadınları kısıtlayanlar erkekler değil, eşcinselleri kısıtlayanlar heteroseksüeller değil, siyahları kısıtlayanlar beyazlar değil. İnsanları kısıtlayan kişilik eksikliği. İnsanları kısıtlayan kendi filmlerini yönetmek bir yana, o filmde başrol oynayacak büzüğe ya da düşük gücüne bile sahip olmamaları. Sf.116 Aşk, uğruna uç noktalara gitmeye istekli olanlara aittir.Aşk uğruna uç noktalara gitmeye istekli olanlara aittir. Sf.153