Serinin ikinci kitabi cok sevememistim ama bu gercekten guzeldi. Cok faydalandim, bilmesigim bir suru sey ogrendim. Devamini merak ediyorum sahsen.

Acikcasi diger Marian Keyes kitaplari gibi dusunmustum bunu. Bol esprili, komik ve eglenceli. Ama gizem yonu daha agir basan bir kitap cikti karsima. 4 farkli karakterin hayatina bakmak filan tamam iyi hostu, guzeldi ama tekrar okumak isteyebilecegim bir kitap degil. Cokta cezbetmedi beni yani.

Dili cok agresif ve kitap neredeyse tekrarlardan olusuyor. Tekrarlari kaldirsan 100 sayfalik bir kitap belki. Ayrica sir sir diyipte bununla ilgili birsey aciklamamasi cok sinir bozucu. Evet guzel dualar ve esmalar var ama yazarin dili ve merakla beklediginiz o sir'a ulasamayinca yasadiginiz hayal kirikligi da epey buyuk oluyor.

Ilk kitap kadar cok sevemedim. Bu sefer icindeki karakterler cok fazla geldi bana. Ara vererek okudugumdan da olabilir belki , her seferinde bu kimdi bu kimdi diyerek kitabin icinde donmek zorunda kaldim. Bu da aldigim keyfi biraz azaltti sanirim.Ama sonunda yasadigim sok inanilmazdi. Hic beklemedigim bir yerden vurdu yazar beni. O yuzden 3. kitabi da cok merak ediyorum..

Muhtesemdi.. Kitap baslarken Anna karakterini gorunce tamam dedim, disli bir karakter ve kesinlikle ic bayici sacma muhabbetler olmayacak. Oyle de oldu ama annesi Sara beni cileden cikartti. Tek bir cocuk icin geri kalan 2 cocugun resmen ziyan edilmesi cok acimasizcaydi. Kate icin dunyalari sererken ayni seyi Jesse ve Anna icin yapmayisi ve cocuklarin bunun farkinda olusu cok ic acitici bi durumdu. Sonlara dogru ise evet artik hersey nihayete eriyor demeye kalmadi asil soku yasadim. Kesinlikle anlatilamayacak bir durum. Agla agla icim cikti.. Boyle bir durumda ben ne yapardim, nasil olurdu diye epey bir bakis acisi kazandiran bir kitap.. Bence mutlaka okunmali.

Acikcasi baslarken kitap hakkinda cok buyuk beklentilerim yoktu ama bu kitap beni sasirtmayi basardi. Her iki taraf icinde zor bir konuyu boylesine okuyucunun kalbine dokunarak anlatabilmek gercekten yetenek isteyen birsey ve yazar bunun altindan cok iyi kalkmis. Tek sikinti benim icin Sara'ydi. Bu kadar acidan sonra keske sonu da Sara acisindan iyi bitseydi dedim yani.

Seriye ikinci kitaptan başladığımdan mıdır nedir çokta keyif alamadım ben bu kitaptan. Üstüne birde Constanze'ın boşanmanın öncesinde ve sonrasında yaptığı sümsük hareketler olunca epey bir sinirlendim. Neyse ki sonrasında biraz toparladı da bende biraz rahatladım. Yine de ikinci kitaptaki gibi esprilerin havada uçuştuğu '' ay çok eğlendim'' deyip herkese hediye ettiğim bir kitap olamadı. çok şükür merakımı giderdim ya bu da yeter diyorum. :)