Inanilmaz bir kurgusu ve cok carpici bir hikayesi vardi. Okumalara doyamadim. Oyle guzel donem tasviri yapmis ki yazar , adim adim gerilimi, gizemi icinizde hissediyorsunuz.Tek sikintisi minyaturcu'nun hikayesi cok muglak kalmisti. O kisim daha ozenli olsaydi keske dedim..

Serinin ilk iki kitabina gore daha az sevdigim kitap oldu. Fazlasiyla uzatilmis bolumler, sayfalarca suren detaylar, girip cikan karakterler vs vs. Yanitsiz sorular. Razgut ve Jael ne oldu mesela. Akira'yi bulmak icin Karou'nun gavriel kullanmasi filan. Mantik hatalari epeyce vardi aslinda . . Ayrica finale bir tik kala stelyalilarla olan durum sanki yeni bir kitaba baslangic gibiydi. Kisacasi bu kitabi cok sevemedim ama Mik ve Zuze icin okunur belki.

Evet cidden ters koseli kitapmis. Kaoru'ya kitap boyunca soylendim hersey benim yuzumden oldu bik bik bik gibi konusmalarindan fenalik gelmisti ki tam zamaninda yetisti yazar. Yoksa bu soylevden bayilmak uzereydim. Akira ve Hazael bu kitapta en sevdigim karakterlerdi. Zuzana ve Mik 'in cilginliklari renk katmisti. Neyseki bunlar vardi da Kaoru'yu bogmak zorunda kalmadim.

Fantastik olmasi guzel ama bir seyler eksik gibiydi. Hitap ettigi yas araligi yuzunden olabilir. Ilk kitap yazilan melek canavar kitaplarinin hepsinden bir seyler almis gibiydi ama belki bir umutla ikinci ve ucuncu kitaplari farklidir diye dusunuyorum.

Bitti ama bende bittim. 80 gun suren bir eziyetti ve bunu kendime neden yaptigimi hic anlamadim. Sanirim belki bu kitaptan bir sey alabilirim dusuncesiydi ama yokmus, sinir oldugumla kaldim. Yazarin bunu yazma amacini hic anlamadim. 1905 gibi oldukca uzun zaman once yazilmis bir kitap olsa bile vermek istedigi mesaj neydi hic bilmiyorum. Kitap boyunca agiz ishali olmus gibi delicesine konusan insanlar , abartili hikayeler ve palavralarla dolu. Ustelik bu kedinin gozuyle anlatiliyor guya ama bi sure sonra kediyi unutuyor, bos konusmalardan dolayi beyin minciklamasi geciriyor insan. Ornegin kedinin hamama gittiginde ciplaklik gozlemini anlatmasi insanligin olusumuyla basliyor dusunun. Bitmiyor o betimlemeler, konuyu birakip,daldan dala atlayip baska birseylerin anlatilmasi. Tavsiyem paraniza yazik edip kendinize de eziyet etmeyin, gidin baska kitaplar okuyun.

Baslarken bu kadar iyi olacagini dusunmemistim ama beni cidden sasirtti. Basit bir hikayeden pismanliklar, secimler ve risklere dair inanilmaz bir hikaye okudum. Dili fazlasiyla yalin olsa da yazarin anlattigi sey cok icten geldi bana ve bu hosuma gitti. Parker'i , Kat'i ve Trevor'i okumak, okurken kendinden birseyler bulmak guzeldi. Sadece Shane bu hikayedeki en uzucu detaydi. Ayrica bolum baslarindaki siir detaylarina siir sevmedigim halde bayildim. Kapak tasarimi da oldukca gozalici olmus..

Kimberley Freeman tarzinda ama bir tik alti diyebilecegim , oldukca etkili bir roman olmus. Mei Lien'in cok aci dolu bir hikayesi var ve okurken hicbir insan bu muameleyi gormemeli dedirtiyor. Koskoca dunyada ona bir yerin olmamasi, sigindigi limanlari birer birer kaybetmesi cok dokunakli ,insanin icine isliyor o kimsesizlik hissi. Ayrica Amerika'nin Cinli vatandaslarina olan davranislariyla ilgili de oldukca ilginc bi bakis acici sunuyor kitap.