İskender pala yine dokturmus. İnanilmaz akici ve heyecanli bir kitap. Bu arada kitapta gecen saat gercek miydi merak ettim.

Attila'nin hayatinin kisa bir donemini anlatmis Peyami Safa. Okudugum versiyonu cok eski ve gunumuz Türkçesiyle olmadigi icin adapte olmak bi tik zordu. Yesilcam filmi tadinda bi yazim sekli insanda cok ciddiyet uyandirmiyor. Ama okunur.

Sasirtici bi Ashabi Kehf hikayesi. Daha önce Roma versiyonunu okumamistim. Cok ilginc geldi. Kurgusu cok akici ve heyecanla okutturuyor kendini. Ama yazarin asiri cumle ,kelime ,betimleme kullanimi yer yer bayginlik gecirtebiliyor insana.

Daha akilda kalici ve yapilan reklamdan dolayi daha yogun içerikli ve cilgin bir kitap beklemistim aslinda ben. Vermek istedigi mesaj guzel ama akis o kadar yavan ki o etkiyi tam veremiyor bence.

Bekledigimi bulamadim aslinda. Yazarin bircok kitabini okudum , mizahi dilini cok severim ama bunda o beni teşvik eden buyulu hava yoktu. Cok daha siradan ve yavan . Baskasi yazmis gibi boyle bir hikayeyi en iyi sophie yazar diyebilecegim bir yazardan boyle bir performans sasirtti beni. Yine de okunur kafa dagitir ama okuyucuyu etkilemez diye dusunuyorum.

Asperger sendromunun nasil birsey oldugunu gostermek istemis yazar ama bana fazla uzun geldi. Konunun etrafinda gezeledik durduk. Evet cok detayli ve aciklayici olmus ama ben bekledigim verimi alamadim kitaptan.

İlk kitaptan sonra cok heyecanliydim ama biraz beklentimi dusurdu bu kitap. Heyecanla ilerlerken bir anda duraganlasiyor. Baska bisey anlatmaya basliyor mesela. Sonra o kisimda gezeledikce olaydan kopuyor okuyucu. Ozellikle ademre ve saraydaki gizemciyle ve gecen kisimlar. Sorulan sorularin cogunun cevabi yok. En azindan 1000 kusur sayfa okuyunca insan bir seyler bulmayi bekliyor. Neyse. Belki 3. Kitapta toparlar diye umit ediyorum artik.