Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku

Sıradışı olduğu için işinden olan ve yazarlık yapmaya karar veren bir adam. Babası ölmüş küçük bir bebekli kadın. Ve bunların aşkını anlatan bir kitap. 'Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku'. Konu olarak bilindik ve sıradan bir kitap gibi görünüyor değil mi? Aslında tam tersi. Hani tekrar tekrar okumalık kitaplar vardır ya, her defasında daha bir derinliği keşfedilenlerden? İşte bu kitap onlardan...
Konu ne olursa olsun kitabı eşsiz yapan en önemli unsur yazarın kalemidir bana göre.İlhami Algör ilk defa okuyorum ve tam benlik bir kalemi var. Uzun cümleler kurduğu ve gördüğünü, düşündüğünü anında yazıya dökmüşçesine bir yazım şekli var. Yazar hikayeyi kafasıyla, eşyayla ve her eve giriş çıkışında kapı kilidiyle konuşan bir karakterin ağzından okuyucuya aktarıyor.
Tam benlik dediğim bir diğer unsur da okurken bir çok duyguyu bir arada yaşadım. Bazı cümleleri tekrar tekrar okuyup, kitabı kapatıp düşündüğüm de oldu. Tebessüm ettiğim de... Görünüşte aldırmaz gibi olan bir adamın derinliği ve duygusallığı karşısında boğazımın düğümlendiği de... Ayrıca kitapta İstanbul'un semtlerinde gezdiğiniz yerde eski şarkılarımızı da yeniden anımsıyorsunuz. Kişiye göre kitaptan alınan tat da değişebilir tabi ki. Bir süre önce aldığım bu kitaba olumlunun yanı sıra, olumsuz eleştiri de duydum. Okumak için acele de etmiyordum. Fakat kitap ve film tavsiyesine çok önem verdiğim ve güvendiğim Kitap Dostum sayesinde okumayı öne aldım ve iyi ki de öyle yapmışım. Şimdi sıra filminde eminim bir o kadar da onu seveceğim. Keyifli okumalar kitap dostlarım.

Güzel fakat bazı durumları uzatması nerde hangi mekanlarda bu adam dedirtti

Bu tarzda bir kitap okudum bu yüzden yorumlaması biraz zor geldi bana. Kahramanımız Müzzeyen'e aşıktır ve iç sesiyle Müzeyyene duygularını, hayallerini anlatır. ona hikayeler yazar, yazdığı hikayelerle konuşur. Çevresiyle canlı yada cansız iç sesiyle konuşuyor onlara şarkı sözlerinden film sahnelerinden, Sadri Alışık'tan bahseder.
Size kitaptan bir alıntıda yapmak istiyorum. "Aslında tam diye birşey yoktur. Her tam ,bir üst yarımın alt basamağıdır. Yani yarım da bir bütündür."
58 sayfa kısa ve öz ama farklı bir anlatıma sahip bir kitap tavsiye ederim...

Kitabından da filminden de farklı tatlar aldım. Yazarın anlatım dili o kadar samimi ki,sizinle karşılıklı oturuyormuşçasına içten.

İncecik gibi dursa da insana destan okumuş gibi hissettiriyor.

Pek hoşuma giden bir kitap olmadı. Bazı yerler gereksiz uzatılmıştı. Kitabın sonuna zor geldim açıkçası. Umduğum gibi bir kitap değildi.

hayallerimi tamamen yıkmış , biraz tehlikeli oyunlar'dan alıntı gibi olmuş...Sanki kitabı Oğuz Atay yazmış gibi

Spoiler olmasa da varmış gibi olsun...
Aslında bu bir inceleme olmayacak, daha çok kendime bir not olacak.
İnce olduğu için çabucak bitse de son derece hoşuma giden bir kitap oldu ve tekrar, arada sırada okuyabileceğim bir kitap. Müzeyyen'i çok sevdim. Yazarın anlatım tarzından çok iyi bilmesem de İstanbul'u, filmlerden ancak bildiğim, 70'li yılların, sokaklarında dolaştım. Filmini seyretmedim ama bir gün kitap okumaktan vakit bulursam filmi de izlerim. Kitabın kahramanının her Müzeyyen deyişinde ona duyduğu aşkı hissettim. Ve aşık insanlara özgü tutukluğu. İçinden söylediklerini sözlere yansıtamamasını. Keşke en sonunda konuşsa mıydı acaba da dedim ama yapmadı işte...

Aslında bir tam'dır. Ikiyle bütün olmaz. Fakat Müzeyyen! Aşkın en keskin boyutudur tutku. Binlerce kağıt kesiği bırakır ardında. Keşke'siz, samimi bir ah'la. .

Güzeldi ama o kadar zaten kısacık.

garip ama tuhaf bir kitap..okuduğuma sevindim ve memnun oldum..

Ilginc ismi arka kapagini begenerek almistim.yarim saat icinde bitti.peki ne anladim? Hic bir sey...gunumuz yazarlarinin klasik dili, konusma tarzi..

duyguları aktarırken kullanılan referanslar hoştu ama anlatımda o kadar "bütün"den uzak bir yapı var ki içine giremiyorsunuz.

beklediğimi bulamadım.

farklı bir anlatım tarzı, farklı bir tat. başlarda sıkıcı ve mantıksız gibi gözüksede kitabı bitirip oturup düşündükten sonra aslında ne anlatmak istediğini fark edeceğiniz bir kitap.

Kitabın dili çok farklıydı ilk aşamada ve çok hoşuma gitti. Çok kısa olmasına rağmen cümleler üzerinden öylesine geçmeyip düşüneceğiniz cinsten bir kitaptı. Bir ara Turist Ömer filmi izliyor gibi oluyorsunuz kitabın özellikle giriş bölümünde.
Zekice bir o kadar da eleştirel espriler vardı kitapta. Herkese tavsiye ederim.
Aynı zamanda internette yaptığım ufak çaplı araştırmada kitabın filme uyarlandığını gördüm. Onu da en kısa zamanda izleyeceğim ve kitabı kesinlikle -inş.- tekrar okuyacağım.

Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku bir İlhami Algör romanı...Ruhundaki eksiklikleri gören ama bu eksikliği dolduramayan insanların romanı.Kimsenin anlamadığı derin tutkular yaşayan ve tutkusunu yalnızlığıyla harmanlayan insanların romanı."söz gelimi testere ile kesseler sırıtan" insanların romanı."film bitmiş de herkes salondan çıkarken, aklı son sahneye takılı kalmış, koltuğuna çakılı adamlar"ın romanı.Durmadan "tel cambazının tel üstündeki durumu"nu anlatır şiiri hatırlayanların ve Turgut Uyar'a selam çakanların romanı.Sonunda bitse ne olur, bitmese ne diyenlerin romanı.Ve elbette benim romanım...
"nereye gidiyorsun çocuk, dedim içimden, büyümeye mi?"

iğrençti tek kelimeliyle ...

Zaman Kaybı - Farklı olmaya çalışmış

''Bir ara Turist Ömer filmi izliyor gibi oluyorsunuz kitabın özellikle giriş bölümünde'' yazmış bir arkadaşımız, hislerime tercüman olmuş resmen.

''Aslında tam diye bir şey yoktur,'' dedim, ''her tam, bir üst yarımın alt basamağıdır. Yani yarım da bir bütündür.''

''Bazen insanlar biri yarım sanır, iki yaparak tamamlamaya çalışırlar.
Oysa iki lanet bir sayıdır, kendine yetmez, hep üçe koşar.
Bu yüzden arkadaşlarımın evlenmesi hep hüzünlendirir beni.''

-Fakat Müzeyyen, bu derin bir tutku,
-Evet, biraz sapık ve tek taraflı bir tutku,

Beğenemedim. Beklentilerimi karşılamadı. Okurken sıkıldım.

Açıkçası kitabın ne anlatmak istediğivle ve nereye varmak istediği konusunda okurken kafamda ciddi soru işaretleri vardı bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine kitabın varlığından haberim oldu keşke olmasaydı diyorum benim için tam bir hayal kırıklığıydı filmini de izledim ve film de daha anlaşılır öğeler mevcut bence filmi izleyin çünkü kitabın hiç bir değeri yok boşu boşuna bir günümü heba etmiş oldum!

Kısa ve beni fazlasıyla yoran bir kitaptı. Kitabın kahramanı Müzeyyen'le ayrılık hikayesini anlatırken oradan oraya atlayıp durdu. Tamam insan iç dünyasından anında bir sürü şey geçirebilir ama bütün kitap boyunca bir oraya bir buraya savrulmak artık başımı döndürdü. Anlatım tarzı hoşuma gitmediği için fazla beğenmedim. Böyle bir anlatım tarzı hoşuma gider, değişik geldi diyorsanız okuyabilirsiniz.

Bitirdiğimde ilk defa bir kitap için "Bu ne ya?" dedim. Bir kitap bu kadar mı sıkıcı olur. İyi ki kısa kitap yoksa kendini bıraktırabilirdi yarıda falan. Bazıları demiş Müzeyyenle ayrılışını anlatıyor. Adam Müzeyyenle hiç birlikte olmadı ki ayrılsın. Platonik bir şeyler olabilir belki. Neyse sonuç olarak beni sıkan bıktıran bir kitap oldu. Konuşma diliyle samimi yazmış ama bir kitap için özensiz bir dil olmuş. Ben beğenmedim ama denemek isteyene de mani olmam.