Karanlığın Elli Tonu (Fifty Shades, #2)

Serinin ikinci kitabı… Birinci kitaba göre daha şekillenen ve heyecan yaratan konular olması, kitabı daha bir çekilir kıldı diyebilirim. Ancak hala daha, +18 anlatımların çok fazla, gereksiz ve sıkıcı olduğunu düşünüyorum. Cinselliğin edebiyata dahil olmasına karşı değilim ama her şey dozunda ve yerinde olmalı… Burada abartılı ve romanı kalınlaştırmaktan başka işe yaramıyor bana göre... Bir de tekrarlanan olay ve ifadeler çok ama çok sıkıyor. Mesela karakterimizin 600 küsur sayfada kaç kez utanıp kızardığını ve buna benzer tekrarların olduğunu sayamadım ama çok sıkıldım... Neyse, yavaş yavaş soru işaretlerinin ortadan kalkmasıyla ve yeni gelişmelerle şekillenen roman (+18 kısımları haricinde) bir aşk romanı tadında… Son kararımı 3’üncü ve son kitaptan sonra vereceğim…
Çevirinin rahat okunur başarıda oluşundan da bahsetmeden geçmeyeyim…