İnsan Ne İle Yaşar

Kitap altı hikayeden oluşuyor. “İnsan Neyle Yaşar?” isimli hikayede fakir bir ayakkabıcının soğuk bir kış günü kilisenin önünde bulduğu çıplak bir adama yardımı sonrası olan olaylar, “Kıvılcımı Söndürmeyen Ateşi Zapt Edemez” isimli hikayede çok iyi geçinen iki komşu ailenin bir yumurta yüzünden birbirlerine olan düşmanlıkları ve bitmeyen kinin zararları, “Mum” isimli hikayede zalim bir kahyanın köylülere yaptığı kötülüklerin sonucunda başına gelenler, “Kızlar Büyüklerden Akıllıymış” isimli hikayede çocukların kendi aralarında olan basit bir anlaşmazlığı büyüklerin kavgaya vardırması sonrası çıkarılacak dersler, “İnsana Çok Toprak Gerekir mi?” isimli hikayede açgözlülüğün insanın sonunu nasıl getireceği ve “İlyas” isimli hikayede mutluluğun parayla alakası olmadığı anlatılıyor.

“Suç ve Ceza”nın radyo tiyatrosunu saymazsak Rus edebiyatı ile tanışmam bu kitapla oldu ama ne yalan söyleyim beklentilerimin altında kaldı. Hikayelerin bazılarında İncil’den alıntılar, dini ve mucizevi öğeler yer almakta. Genel olarak hikayelerin hepsi için kıssadan hisse tarzında nasihatname diyebiliriz. Daha önce okuduğum “Bostan ve Gülistan”da da aynısı olmuştu. Sırf kıssadan hisse çıkarmak için yazılan hikayeler bana fazla zorlama ve yapay geliyor. İlla ki çıkarılması gereken bir ders varsa bunun olay örgüsünün içine yedirilip sunulmasını tercih ederim. Bundan dolayı kitabı pek sevemedim.

Tolstoy’dan okuduğum ilk kitap oldu. Sonra başka bir kitabıyla şansımı yeniden deneyebilirim ama şu an için bana bu yeterli geldi. Tek kitapla tabii ki belli bir fikir edinemem ama sanırım Tolstoy dindar yönü de olan bir yazar. Çünkü hikayelerinde bunun ağırlığını baya hissettiriyor.