Hava Kurşun Gibi Ağır

Ülkemizin kıymetini bilemediği, sürgünlere yolladığı, adını tarihe altın harflerle yazdırmış bir aydın daha.. Büyük şair Nâzım Hikmet'in hayatının anılarıyla, aşklarıyla, çektiği acılarla, hapis hayatlarıyla onunla bir dönem arkadaşlık etmiş Hıfzı Topuz'un kaleminden anlatıldığı eser.. Kitabi okurken bir insan sirf düşüncesi yüzünden neden bu kadar acıya maruz bırakılır? Bu kadar büyük bir yetenek, kaleme hayat veren biri neden düşünceleriyle beraber dört duvar arasına hapsedilir? Neden bizden olmayana tahammülümüz yok, neden böylelerinin değeri bilinip el üstünde tutulması düşünülmezken , sindirmeye, söndürmeye yönelik girişimlerde bulunur? Sorular , sorular...

Kitaba gelince, Nazım Hikmet'in edebi yönü, eserleri daha çok ön plana çıkarılabilirdi. Çalkantılı aşk hayati o kadar ön plana çıkarılmış ki çektiği acilar, edebi şahsiyeti arka planda kalir olmuş eserin bütününde. Yer yer sıkıcı bir anlatim olsa da genel itibariyle kendini okutan bir roman. Anlatilan sahis, Nazim Hikmet Ran unca zaten kitabi elinizden bırakamıyorsunuz. Ulkelerden ulkelere, asklardan asklara , hapislerde suren bir hayat ve bu hayatin verdiği meyveler.

Aşk anlaminda ise açıkçası çok yadırgadım. Bu kadar çok kişiye aşık olabilmek, sürekli biri için diğerini birakmak, bir muddet sonrasinda biraktiklarindan yine medet ummak açıkçası beni şaşırttı. Ama aşk, büyük adam dinlemez vesselam. Adami madara eder, bunu net olarak anladim.

Bu aşk maceralarının değil de "Hapishanede Kalanlara Öğütler " , " Memleketimden Insan Manzaraları " gibi eserleri oluşturan o kuvvetin ön plana çıkarılması beni daha mutlu ederdi.

En nihayetinde, böylesi bir değer gözlerini gurbette hayata yumdu. Bu da bizim ayıbımız olsun.

Nazim Hikmetler kolay bulunmaz, Nazim Hikmet kolay olunmaz..