Başı Bozuk

aldım, kütüphaneme koydum kitabımı.
okudum. bazı kısımları bir kaç kez.
genelde beğendiğim kısımları çizerim. ve kitabım çiziklerle dolu.
bunlar nesnel şeyler tabii.
kişisel şeyleri de eklemek istiyorum.
insanlar tanıyorum, ruhlar biliyorum. bir çok kişilik, bir çok psikoloji.
bir çok kitap okudum, bir çok yazı yazdım ve en önemlisi düşünmeyi hiç bırakmadım.
fazlasıyla düşünürüm. neyse, kitabın arka kısmı. en tahrik edici nokta.
insanı cezbediyor, insan bir an önce kitaptan bir şeyler yaşatmasını istiyor.
bunlar çok güzel.
sanırım güzel olmayan tek tarafı kurguda olan bir kaç ufak hatalar.
karakterlerin ''çok dikkat edilince'' kişiliklerinde olan uyuşmazlıklar ve en önemlisi konuşma dili.
sanırım italya'da geçiyor sayfalara döktüğünüğüz hayalleriniz, orada yaşayan kendini müslüman sanan müslümanlar..
kurgudan ibaret değilde Elenora'nın düşünceleri, kafasındaki gel-gitleri, duygu karmaşalarını ve iç dünyasını tek bir kitapta toplasanız bir kurgu değilde yani bir olay örgüsü değilde düşüncelerden ibaret dolu sayfalara tapılırdı. tabii bu kişisel görüşüm. çünkü kitabın ilk cümlelerinde aynayı okuyor gibi hissettim. kitabın ilk sayfalarına dokunurken kendime dokunurmuşçasına derin bir his uyandırdı bedenimde.
mabed.. bu kelimeyle başladınız ve kitapla aramda kocaman bir bağ kurdunuz.
ilk kitabınız sanırım.
ilk kitaba göre çok güzel duygular, düşünceler..
sanırım tek sorun olay örgüsüydü.
teşekkür ederim bana bir kitap ve milyonlarca düşünce kazandırdığınız için.
bir raf dolduracak kadar kitap kaleme dökmeniz dileği ile.