fatma ay

siz hiç başkasını öldürerek intihar ettiniz mi?hemen yarın birini sevin; çok sevin.onu canınızın öbür tarafı yapın.mesela, sevdiğiniz geceye ağladığında karanlık üstünüzeyapışacak olsun ıslak ıslak.iki kişilik doyun acıktığınızda..ve bir zaman sonra içinizdeki o,size acı vermeye başlasın ve ne zamanonu içinizden söküp atmak içinbir hamle yapsanız, kendinizi parçalıyormuş gibi olun.daha sonra yenilin ve canınızın öbür yarısı olanbu varlığı, içinizde öldürmeye karar verin.şunu da sakın unutmayın,onu öldürmek kendinizi de öldürmeniz demektir.

siz hiç başkasını öldürerek intihar ettiniz mi?hemen yarın birini sevin; çok sevin.onu canınızın öbür tarafı yapın.mesela, sevdiğiniz geceye ağladığında karanlık üstünüzeyapışacak olsun ıslak ıslak.iki kişilik doyun acıktığınızda..ve bir zaman sonra ... tümünü göster

Yavaşça ayağa kalktı. Gidiyordu işte. Ardı yapacaktı beni. Sildim göz yaşımı kalktım ayağa. Her soruyu anlama çeviren gözleriyle sustu. Bana acıyarak bakıyordu. Noktası çalınmış cümle sonum durdu öylece. Sana birbirinden güzel yalnızlıklar biriktirdim. der gibiydi. Dudakları kıpırdadı, inler gibi, çok çocuk kaldın aşka, kendi gölgesine basmaktan korkan... diyebildi sadece. İşte gidiyordu. Bir daha hiç dönmeyecekti. Bir daha hiç olmayacaktı. Sadece bir gitme çıkabildi dudaklarımdan. Yüzüme baktı ve artık sözlerin merheme yara olmaya başlamışsa, içimdeki seni sus, içindeki beni duy. dedi ve sırtındaki ceketimi bankın üzerine bırakarak yürümeye başladı. Son sözleri bunlar olmamalıydı! Arkasından beni hiç almadığın hayatından böyle ucuz kovamazsın! diye bağırdım. Geriye döndü ve davet edilmediğin yerden kovulmazsın. dedi. Son sözüydü. Gitti...

Yavaşça ayağa kalktı. Gidiyordu işte. Ardı yapacaktı beni. Sildim göz yaşımı kalktım ayağa. Her soruyu anlama çeviren gözleriyle sustu. Bana acıyarak bakıyordu. Noktası çalınmış cümle sonum durdu öylece. Sana birbirinden güzel yalnızlıklar biriktirdi... tümünü göster

Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını…
Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Ve anladım ki ne seninle ağlayabiliyorum, ne de sensiz gülebiliyorum.
Belki de sen aşka aşıktın, ben üstüme alındım bilmiyorum. Bir gün gerçekten seni terk edebilecek miyim onu da bilmiyorum. Üzerine sinen benin kokusunu duymadan yaşayabilecek misin?.. Çünkü, senden geriye sadece sen kalana dek terk edilmiş olmuyorsun.
İnsan yaşadığı anın değerini yaşadıklarından ötürü değil, neler yaşayacağını bilmediğinden ötürü bilmez. Seni çok seviyorum; bir gün seni terk etme gücümü kendimde bulup bulamayacağımı bilmeye bilmeye... Anlıyor musun?
Gel “biz” olalım demek kolay… Benimle hiç olur musun?

Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını…
Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Ve anladım ki ne seni... tümünü göster

Şu anda elinizde tutmakta olduğunuz bu roman, duymak istediğiniz hiçbir şeyi söylemiyor. Duymaktan korktuklarınızı okuyacaksınız bu kırık aşk hikayesinde...Küçük bir sahil kasabasında başlayıp, İstanbulda sonlanan ber serüven...Hayallerinde yaşattıkları büyük şehir İstanbulda yolları kesişen üç kişi...Ve her şeyi, başlarken bitiren o cümle...yalnızım; çünkü sen varsın

Şu anda elinizde tutmakta olduğunuz bu roman, duymak istediğiniz hiçbir şeyi söylemiyor. Duymaktan korktuklarınızı okuyacaksınız bu kırık aşk hikayesinde...Küçük bir sahil kasabasında başlayıp, İstanbulda sonlanan ber serüven...Hayallerinde yaşattıkl... tümünü göster