Zeplin

Tuhaflıklar içtenlikle normalleştirilmiş. Kitap 13 öyküden oluşuyor. Keşke bu öyküler ayrı ayrı kitap olsa, diye iç geçiriyorsunuz.

- Birazdan karanlık çökecek. Hava parçalı bulutlu, yer yer yağmur yağıyor. Ormanda çıplak ayakla yürümeniz yetmezmiş gibi aklınızdan geçenlere tebessüm ediyorsunuz. Çevrenizi saran mor parıltılı duman yükseliyor fakat pek aldırmıyorsunuz. Oysa yılın bu zamanları duman renginin mavi olması gerekirdi.

Kitabın bıraktığı tadı bu paragrafımla özetlemek istedim.

İlham verici, özgün ve yaratıcı. İsveç fantazyası. Uzaylı, makineli bilim kurgulardan değil. Steampunk klasikliği var kitapta.

"Tuhaf" kurgu sözü bir kitaba ancak bu kadar yakışabilirdi. Çünkü bu derlemeyi tanımlayabilecek en isabetli sözcük bu: tuhaf.

Ama kesinlikle yanlış anlaşılmasın; akıldan kolay kolay çıkmayacak, benliğinize işleyecek ve daha fazlasını arzulamanıza neden olacak bir tuhaflık bu. Hikayelerin pek çoğunu tamamladıktan sonra "Ben ne okudum?" diye sordum kendime. Ama "Niye okudum?" demedim asla... Gerçi kapağında hem Ursula Le Guin'den hem de China Mieville'den birer övgü koparan bir kitaptan daha azı beklenemezdi zaten.


Kitabın bende çok hafif de olsa Alacakaranlık Kuşağı etkisi yarattığını da söylemeden geçemeyeceğim. Benim gibi dinazorların çok iyi hatırlayacağı üzere Alfred Hitchcock'un o meşhur dizisinde birbirinden tuhaf, açıklanamaz ve ürkütücü bir sürü şey olur, bizleri hayretler içinde bırakır, ama hiçbir şey tam anlamıyla açıklanmazdı. Olanları olduğu gibi kabul etmek zorunda kalırdık. Bu da daha tekinsiz ve sevilesi bir tat katardı şova. İşte Zeplin de onun gibi, ama daha fantastik.

İyi ki okudum!

sade üslubu, tertemiz anlatımıyla fantastik, karanlık öyküleri, bilimkurgu öykülerini ince ince işlemiş isveçli yazar. iskandinav kültürünü bu öykülere yansıtmış. harika bir uyum var kitapta. müthiş bir okuma keyfi veriyor. tekrar tekrar okunacak bir kitap.

Tuhaf ve aşırı iyi. Yorumlardan ötürü enteresan bir şey okuyacağımı tahmin etmiştim ama bu kadarını ben de beklemiyordum. OKUYUN!