Dinle Kardeşim

Günlerdir uğraşıyorum...Ama olmuyor...Yapamıyorum... Tükenmez kalemi dişlerimin arasına laıp önümdeki kâğıda bir şeyler yazmaya çalışıyorum... Kalem kâğıttan kayıyor... Harfler bir türlü oluşmuyor... Dişlerim acıyor... Kâğıt yırtılıyor... Kalem dişlerimin arasından düşüyor... Yeniden kalemi dişlerimin arasına sıkıştırıyorum... Yeniden yazmaya başlıyorum... Bu kez birkaç sözcük yazmayı başarıyorum... Zorluyorum kendimi, ama en fazla bir cümle yazabiliyorum... Yoruluyorum... Ağzımdan akan sular kâğıdı ıslatıyor... Kötü oluyorum... Kâğıdı gömleğimin ucuyla siliyorum, yeniden yazmaya devam ediyorum... Ama yine olmuyor, başaramıyorum... Sonra bir yerde küçük bir kurşun kalem buluyorum, tam dişlerime uygun, onunla yazmaya koyuluyorum, ama kurşun kalem ağzımda ıslanıyor... Islandıkça üzerindeki boya soyuluyor... Küçük parçalar boğazıma kaçıyor... Yazmaya ara verip bu parçaları tükürmek zorunda kalıyorum... Kurşun kalemle de olmuyor... Olmuyor... Ben dişlerime sıkıştırdığım bir kalemle yazamıyorum, bunu anlıyorum... Ve bunu anlar anlamaz, okumayı yazmayı öğrendikten bu yana, neredeyse yirmi yıldan fazla bir zamandır nereye ne yazdıysa hep dişlerinin arasına aldığı kalemlerle yazan Oğuz kardeşimi düşünüyorum.CEZMİ ERSÖZİlk kez varolduğumu, bir yer kapladığımı hissediyor, ağırlığımın ve hacmimin olduğunu anlıyordum. diyor bir öyküsünde M. Oğuz Mucurluoğlu. Onun dişlerinin arasına sıkıştırdığı kalemi ile bilgisayar klavyesinin tuşlarına dokunarak yazdığı bilinecek olursa okuyucu tarafından bu tümcenin anlamı daha da iyi anlaşılacaktır. Hava, su, besinin ötesinde Ona yaşam dayanağı olmuştur edebiyat. Sadece Oğuzu değil hangimizi yaşama bağlamamıştır ki.İşte o sihirli gücün ürünleridir bu kitapta okuyacağınız öyküler.ALİ BALKIZ

Günlerdir uğraşıyorum...Ama olmuyor...Yapamıyorum... Tükenmez kalemi dişlerimin arasına laıp önümdeki kâğıda bir şeyler yazmaya çalışıyorum... Kalem kâğıttan kayıyor... Harfler bir türlü oluşmuyor... Dişlerim acıyor... Kâğıt yırtılıyor... Kalem dişlerimin arasından düşüyor... Yeniden kalemi dişlerimin arasına sıkıştırıyorum... Yeniden yazmaya başlıyorum... Bu kez birkaç sözcük yazmayı başarıyorum... Zorluyorum kendimi, ama en fazla bir cümle yazabiliyorum... Yoruluyorum... Ağzımdan akan sular kâğıdı ıslatıyor... Kötü oluyorum... Kâğıdı gömleğimin ucuyla siliyorum, yeniden yazmaya devam ediyorum... Ama yine olmuyor, başaramıyorum... Sonra bir yerde küçük bir kurşun kalem buluyorum, tam dişlerime uygun, onunla yazmaya koyuluyorum, ama kurşun kalem ağzımda ıslanıyor... Islandıkça üzerindeki boya soyuluyor... Küçük parçalar boğazıma kaçıyor... Yazmaya ara verip bu parçaları tükürmek zorunda kalıyorum... Kurşun kalemle de olmuyor... Olmuyor... Ben dişlerime sıkıştırdığım bir kalemle yazamıyorum, bunu anlıyorum... Ve bunu anlar anlamaz, okumayı yazmayı öğrendikten bu yana, neredeyse yirmi yıldan fazla bir zamandır nereye ne yazdıysa hep dişlerinin arasına aldığı kalemlerle yazan Oğuz kardeşimi düşünüyorum.CEZMİ ERSÖZİlk kez varolduğumu, bir yer kapladığımı hissediyor, ağırlığımın ve hacmimin olduğunu anlıyordum. diyor bir öyküsünde M. Oğuz Mucurluoğlu. Onun dişlerinin arasına sıkıştırdığı kalemi ile bilgisayar klavyesinin tuşlarına dokunarak yazdığı bilinecek olursa okuyucu tarafın... tümünü göster


Değerlendirmeler

değerlendirme
Filtrelere göre değerlendirme bulunamadı

Baskı Bilgileri



ISBN
9789756178119

Etiketler: öykü

Benzer Kitaplar

Şu An Okuyanlar

Şu anda kimse okumuyor.

Okumuşlar

prog_obs0 Agâh Aymaz neslines
3 kişi

Okumak İsteyenler

Okumak isteyen bulunamadı.

Takas Verenler

Takas veren bulunamadı.
Puan : hepsi | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10
Değerlendirme Zamanı: en yeni | en eski