Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır. Bir kere kaybetmekle kurtulamadığımız şeylerdir. Yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir. Hep, ama hep hatırlarız. Ne biçim kaybetmektir bu?

Unutma Türkiye unutkanlıkla ayakta kalıyor, başka bir şeyle değil.

Başarılı olunca da affedilmiyorsun, başarısız olunca da, çünkü kadınsın ve temelde affedilmeyen şey kadınlık!

Zorla solcu, zorla feminist, zorla Müslüman, zorla lezbiyen olunmuyordu. Zorla hiçbir şey olunmuyordu. Galiba dünyanın bir tek büyük gerçekliği var: O da dünyada birçok gerçeklik olduğu ve bunların bir arada yan yana yaşayabilme zorunluluğu…

-Hiçbir şeyi kesin sessizliklerle , belirsizliklere ,suskunluk anlarına ,

boşluğa emanet edememek, gerçek bir iç yükü.

-her çeşit bilgi, kazandırdıkları kadar kaybettirdikleriyle de hayatımızı biçimlendirir.

- gevşek bir muhallebi kadar hayatla barışık ve mutlu.

- neden kendimizi başkasının yerine koyma konusunda bu kadar isteksiz ve beceriksiziz?

Bazı insanların bizden farklı olduklarıni, farklı hissedebileceğiniz düşünmeyiz?

Bu toplumda zaten bir türlü kendimiz olmadigimiz için mi kendimizi başkasının yerine

Koymakta güçlük çekeriz?

- erkeklerin çoğu anlasilmadiklarini düşünmekten hoşlanır, bunun mitolojisinden

Fazlasıyla beslenirler.

- güzel kadınlar daha iyi severler.daha genel bir deyişle hayattan hakkını almış

İnsanlar daha iyi severler