Akurgu Kitap Kulübü

Özellikle duyuları iç içe geçiren betimlemelere bittim. Daha bitiremedim ama beğendiğim bir yazar ve kitap oldu. Ben de gruptaki arkadaşlara teşekkür ederim. Açıkçası alıp okumazdim bu kitabı.

Arkadaşlar seçilen kitaba oy verenler lütfen okuyup,yorumlasınlar.

Daha önce hiç okumadığım bir yazardı Hasan Ali Toptaş, kendisiyle bu kitabı sayesinde tanıştım ve çok da memnun kaldım. Bunun için de gruptaki kitabı seçen arkadaşlara ayrıca teşekkür ederim. Yazarın dili çok akıcı, kitabı okurken hiç sıkıldığım olmadı hatta sürekli nereye varacak acaba diye bir merak içindeydim. Ve kitabı az önce bitirdim, ne mi oldu ? Bilemiyorum, boşlukta kaldım sadece; heba olan hayatlar ve kalbimde bir buruklukla...

“Biliyor musun, dedi Ziya o sırada gözlerini Resul’e çevirerek, bu yaşadıklarımız bana gerçek değilmiş gibi geliyor.
Gerçek fazlasıyla hissedildiğinde insana her vakit gerçek değilmiş gibi gelir, diye cevap verdi Resul de; bunda şaşılacak bir şey yok.”

“Kısacası, işte böyle güzel ve sessiz bir yere çekilip hem kendimi dinlemek istedim hem tabiatı.
Hulki Dede, sakalını sıvazlayarak, anlıyorum dercesine başını salladı üst üste. Sonra Ziya’ya değil de sanki omçalardan yükselen yaprak hışırtılarının gidip ulaştığı yerlere konuşuyormuş gibi, biliyor musun, dedi; tabiat bir şey söylemez aslında, biz de onu bu yüzden işitiriz.”

Heba, okuduğum ilk Hasan Ali Toptaş kitabı oldu. Kitaplığımda ne zamandır bekliyordu..bu vesileyle sıra ona geldi de bitirdim geç olsa da. Yazarın dil ve üslubunu çok beğendim öncelikle. Okurken neden bilmem beni ortaokul yıllarımdaki hevesli kitap okuma zamanlarıma götürdü. Betimlemeler mi olayların geçtiği yerden mi yoksa o yıllarda çok mu köy romanı okudum bilemiyorum; ama nostaljik bir tat bıraktı. Sadece askerlik anılarının fazla uzun olması sebebiyle sıkıldım; ama bu anılar oldukça da etkileyiciydi bir bakıma. Diğer kitaplarını daha çok merak ediyorum şimdi. İyi ki okumuşuz:)